یادداشت| خرمشهر تابلوی رستگاری مقاومت

ما خرمشهر را با کربلا می شناسیم، لذاست که تابلوی نوشته شهید بهروز مرادی را که نوشت: به خرمشهر خوش آمدید؛ جمعیت 36 میلیون نفر را امروز 82 میلیون امضا می گذاریم.

- تاریخ خوانده ایم و تاریخ سازی را هم درس گرفته ایم؛ بر همین اساس به این باور بلند معرفت یافته ایم که کربلا نه فقط قطعه ای از جغرافیا که محیط زیست عارفانه ای است که تا همه جا بسط یافته است و عاشورا هم تقویم نوشتی است که به هر روز تکرار می شود.

ما بر آن پهنه و این زمان زیست کرده ایم.

همه زمان و زمین ما هم به این قبله، نگاه دارد، به همین دلیل است که تا نام خرمشهر به میان می آید، کربلا در همه وجودمان تکرار می شود.

تا به سومین روز از خرداد می رسیم، عاشورا را از نو احساس می کنیم.

عاشورا حقیقتی است که مدام در تکرار است و کربلا واقعیتی است که این تکرار را نمایندگی می کند.

ما خود در خرمشهر خودمان آن حقیقت و این واقعیت را تجربه کرده ایم.

تجربه ای پرشکوه در قامت فرزندان نجیب ایران که شهادت را زندگی می کردند.

ما قاسم بن الحسن را در تجربه بهنام محمدی  سالگی همان که در 13 سالگی قله های شهود را فتح کرد و در نخل های بی سر، راز سربلندی یافت.

او در تمام روزهای مقاومت از 31 شهریور تا 28 مهر 59 در خرمشهر ماند، یعنی تا همیشه ماند.